Inburgeren

Gisteren werd ik wakker met de gedachte dat ik in plaats van een toerist nu echt ineens een inwoner van Bangkok ben. Zo snel gaat die verandering natuurlijk niet, maar het inburgeren is ongemerkt begonnen. Ik woon nu een paar dagen in mijn nieuwe appartement, en begin de buurt een beetje te leren kennen. De wijk Tungmahamek is een beetje een groene oase, omgeven door de steenkolossen van Bangkok. 

Terwijl ik hier zit te typen klinkt van beneden het vrolijke gekwetter van de jongens met hun motorbike taxi die hun standplaats recht tegenover mijn raam hebben. Dat is hier het aangewezen vervoermiddel als je niet wilt lopen, en snel bij een van de twee metrostations wilt zijn of een boodschapje in de buurt wilt doen. Het uitzicht is verder nogal groen, want deze wijk bestaat vooral uit grote, wat oudere, ommuurde huizen met flinke tuinen en dure auto's voor de deur, een paar appartementen complexen zoals het mijne, en verder wat kleine hotels. Er zijn wat restaurantjes en hier en daar een paar winkeltjes. En er is zelfs een honden trimsalon, annex uitlaatservice. Er zijn ook wat kleine werkplaatsen. De school waar ik volgende week ga studeren, een mooie grote villa uit de vorige eeuw, staat in deze wijk.

Door de mix van activiteiten hier vormen de bewoners van deze wijk een nogal gemengd geheel: welvarende Thais, wat expats, een paar toeristen, maar ook gewone mensen met een gewoon baantje. Door de smalle straatjes wurmt zich overdag een eindeloze stroom auto’s, en op de grote doorgaande wegen om de wijk heen staat meestal een file.

Tot nu toe was ik in Bangkok vooral toerist. Doordat ik al 20 jaar meerdere keren per jaar in deze stad kom, ken ik hem natuurlijk vrij aardig, maar hier wonen is iets anders. Toeristen doen geen dagelijkse boodschappen, wonen meestal in een hotel, staan graag in de rij, en bezoeken toeristische activiteiten. En ze lopen natuurlijk in de weg van de mensen die er wonen en gewoon naar hun werk gaan. Gewoon een dagje thuis zijn en een blog schrijven is verspilling van de kostbare reissom. Kortom, toeristen hebben een andere relatie met de stad dan bewoners. Ik ben nu een beetje van beiden. Doe af en toe nog een toeristisch ding, ben de stad nog aan het verkennen, maar ik begin ook een beetje bewoner te worden. Voor bewoners is de stad meer het decor van hun dagelijkse activiteiten, waar de toeristen steeds doorheen lopen. Als ik me aan de toeristen ga ergeren, zoals in Amsterdam, is het klaar en ben ik ingeburgerd – denk ik.