Kukrit

In mijn buurt hier woont nogal veel elite. Dat betekent dat er ook beroemde buurtgenoten zijn. Alle reden om eens een bezoek te brengen aan de woning van Kukrit Pramot, op een kwartiertje lopen van mijn huis. De eigenaar is 20 jaar geleden overleden, 84 jaar oud, maar hij was tijdens zijn leven ongetwijfeld een van de meest bekende en geliefde Thai. Verwant aan de koninklijke familie, schrijver, journalist, historicus, oprichter van een politieke partij, kunstverzamelaar en wat niet al. Hij stichtte een van Thailands belangrijkste dagbladen, en speelde zelfs een klein rolletje in de film “The Ugly American”. Hij was in 1975 premier van Thailand, in een korte periode tussen twee militaire regeringen in. En hoewel zijn politieke carrière kort was, bleef hij tot zijn dood een van de meest invloedrijke figuren in de Thaise politiek.

Ochtendwandeling

In dit jaargetijde begint de dag in Bangkok altijd koel. Het is zo rond de 20 graden, de zon staat aan een strakblauwe hemel en de hitte van het middaguur is nog ver weg. Een van de aangenaamste dingen die je dan kunt doen is een ochtendwandelingetje maken. Ik doe dat iedere dag, want mijn school die om 9 uur begint, is een kwartiertje lopen van mijn huis. En terwijl de Thais warme kleding hebben aangetrokken en een beetje klagen over de kou, loop ik fluitend naar school vol plezier over het aangename weer. Het leek me leuk met de lezers van mijn blog te delen wie en wat ik zo allemaal tegenkom op mijn dagelijkse wandeling.

Charlie

Vanuit Bangkok gezien is Parijs ver weg, en zijn de aanslagen die er plaatsvonden onderdeel van het vele wereldnieuws. De Thaise media besteden er uiteraard aandacht aan, zeker de Engelstalige media. Voorpagina nieuws in The Nation op 8 januari (met klein bericht, vanwege het tijdsverschil) en 9 januari, en in The Bangkok Post op 9 januari. Daarna verhuizen de berichten weer naar de buitenlandpagina’s verderop in de krant, temidden van het nieuws over het Air Asia vliegtuig en de economische groei in China. Ook onder de mensen die ik hier spreek, zowel expats als Thais, is het toch maar voor een klein deel van het gesprek van de dag. Het Thaise nieuws is belangrijker. Toch ontkom ik er als Europeaan niet aan een aantal gedachten over deze schokkende gebeurtenissen op papier te zetten.

Grensgeval

Tot de eigenaardigheden van het jaarvisum waarmee ik in Thailand verblijf behoort de verplichting elke 90 dagen de geldigheid te verlengen. Dat kan niet in Bangkok, maar alleen bij een Thaise grenspost of op een luchthaven. Je moet dus het land uit, al is het maar voor een half uur. Ik neem aan dat de overheid hier dat doet om haar buitenlandse gasten af en toe wat nieuwe reiservaringen te laten opdoen. Hoe het ook zij, voor mijn eerste visumverlenging koos ik voor de plaatsen Mae Sot (Thailand) en Myawaddy (Myanmar), verbonden door een brug over het riviertje Moei. Grensplaatsen hebben me altijd geïnteresseerd – je bent een beetje in twee landen tegelijk – en het is boeiend hoe landen en culturen elkaar over de grens heen beïnvloeden. Zoek de verschillen, en bekijk de overeenkomsten.